อยู่กันไม่ถึง ๑๐๐ ปี ก็มีอันจะต้องจากโลกนี้ไป
คนที่จากโลกนี้ไปมี ๒ ประเภท
หนึ่ง จากไปแล้วคนเล่า
สอง จากไปแล้วคนลืม
จากไปแล้วคนเล่า หมายถึง คนที่สร้างคุณงามความดี
ไว้เป็นอเนกประการ
เหมือนครูบาศรีวิชัย ที่กลายเป็นศูนย์รวมใจ
ของชาวล้านนาไทย
เหมือนหลวงพ่อคูณที่กลายเป็นเทพเจ้าของชาวอีสาน
ทั้งสองท่านนี้ตายแล้วคนเล่า
เพราะท่านอยู่เพื่อคนอื่น ไม่ได้อยู่เพื่อตัวเอง
ที่สำคัญทั้งสองท่านต่างก็เป็น “พระผู้ให้”
เหมือนที่หลวงพ่อคูณสอนว่า
“ยิ่งเอา มันยิ่งอด ยิ่งให้หมด มันยิ่งได้”
ส่วนตายแล้วคนลืม
หมายถึง ก่อนตายทำความชั่ว ความเลว
เบียดเบียนบีฑาประชาชน สังคม ประเทศชาติ
เอาไว้นานัปการ
ครั้นตายแล้ว ศพยังไม่ทันเผา คนเขาก็พร้อมจะลืม
วันหนึ่ง เราจะต้องจากโลกนี้ไป
เราจะเดินจากไปอย่างไร
จากไปเพื่อให้คนเล่า หรือจากไปเพื่อให้คนลืม
เชิญเลือกเอาเองเถิด !
(ว.วชิรเมธี)
#พระมหาวุฒิชัย #ฝากความดี #แบ่งปัน
